Słodkie to nasze życie...

"...Przyniosłem do domu słodycze. Pierwsza przybiegła córeczka:
- Tato, proszę daj spróbować, mam wielką ochotę na coś słodkiego!
- Nie śpiesz się, zjemy kolację, a potem słodycze.
- Tato daj teraz chociażby mały kawałeczek, bo umrę!
- Dobrze, dam ci ile zechcesz, ale najpierw spełnisz jedną moją prośbę.
- Proszę, proszę - trajkocze córka - zrobię wszystko!
- Usiądź na wersalkę i połóż ręce na kolana. W myślach podziękuj Bogu za to, że daje ci smakowitości.
Gdy zrobiła to o co prosiłem, popatrzyła na mnie z rozczarowaniem.
- Zupełnie straciłam ochotę na te słodycze...
- Nie martw się, apetyt zaraz powróci, ale już "zdrowy".
Pierwsze uczucie radości i wdzięczności trzeba kierować tam - pokazuję palcem w górę - a dopiero później ku wszystkiemu co lubisz.
Poszła do kuchni, a ja zobaczyłem, jak wszystko w niej się zmieniło, nawet ruchy stały się miękkie i płynne."

Siergiej Łazariew